U Ruskom domu u Beogradu danas je predstavljena monografija „Srpsko-ruski, rusko-srpski odnosi“ profesora banjalučkog Fakulteta za bezbjednost i zaštitu Dragana Radišića, koji je istakao da Srbija i Republika Srpska danas imaju u Rusiji sigurnog zaštitnika, a međusobni odnosi sjajnu perspektivu.
Radišić je na promociji istakao da su se Srbi kada bi se našli u nevolji uvijek okretali Rusiji i da nikada nisu nailazili na ravnodušnost ruskog naroda, države, a pogotovo ne ruske crkve.
On je podsjetio da su dva naroda u oba svjetska rata bila iskreni saveznici, a da je sa dolaskom Vladimira Putina na čelo Ruske Federacija saradnja dobila novi zamah.
Radišić je ocijenio da saradnja Srbije i Rusije postaje sve bolja u svim važnim oblastima života i rada, a odnosi imaju sjajnu perspektivu, što, kako je naveo, potvrđuje i 18 susreta predsjednika Ruske Federacija Vladimira Putina i Srbije Aleksandra Vučića.
– Mnogi su hteli da remete te odnose, danas to čini propaganda, podmetanje, iskrivljivanje, spinovanje, na razne načine pokušavaju da te odnose pokvare, međutim, niti su uspjeli, niti će uspjeti – rekao je Radišić.
Akademik Slobodan Nešković ocijenio je da je autor knjige produbio tematiku koja u naučno-istraživačkim okvirima u akademskoj zajednici i jedne i druge države nije u potpunosti obrađena.
Nešković je istakao da bez obzira na društveno-političko uređenje kroz istoriju srpsko-ruski odnosi i veze traju i naglasio značaj pomoći koju Rusija pruža Republici Srpskoj u očuvanju Dejtonskog mirovnog sporazuma i statusa Republike Srpske.
– Očekujemo da će se razvijati prijateljstvo Ruske Federacije i Srbije, a samim tim i Republike Srpske, i da će to biti u kontekstu realizacije bratskih i vijekovnih, pozitivnih, nacionalnih interesa svih 160 etničkih zajednica u Ruskoj Federaciji i srpskog naroda, odnosno svih pripadnika Srbije, srpske nacije i svih dobronamjernih koji žive u Srbiji i u Republici Srpskoj – rekao je Nešković.
Urednik informativnog programa RTS-a Jasminka Simić istakla je da je Radišić na metodološki jasan način postavio ovo djelo i kroz analizu dokumenata relevantnih za ovu temu i njihovom komparacijom donosio zaključke, ali i anticipirao dalji tok događaja, ne samo koji se odnose na saradnju Srbije i Rusije, već i uopšte, na njihovo mjesto u međunarodnim odnosima.
Monografija je bogato opremljena fotografijama, sastoji se od 11 poglavlja, a u prvom dijelu predstavlja tri državne tvorevine – Rusiju, Srbiju i Republiku Srpsku sa više aspekata – društvenog, ekonomskog, političkog, pravnog, ali i religijskog vojnog, bezbjednosnog i drugih.
Djelo hronološki predstavlja istoriju Srba i Rusa i razvoj hrišćanstva kod ovih naroda, jedno poglavlje posvećeno je počecima i razvoju slovenske pismenosti, razmatra se uvažavanje i pomoć između Rusije i Srbije, a analizirana je i podrška na vojnom polju kroz Prvi svjetski i Drugi svjetski rat.
Osmo poglavlje bavi se krajem 20. vijeka i raspadom Sovjetskog saveza i SFRJ sa akcentom na borbu koju je vodila Republika Srpska za svoje mjesto, deveto poglavlje bavi se 21. vijekom savremenim „vaskrsom moderne Rusije, Srbije i Republike Srpske“, a posljednje se tiče svestrane saradnje Rusije sa Srbijom i Republikom Srpskom i perspektive bratskih i sveukupnih odnosa. Monografija u izdanju Akademije nauka i umjetnosti Republike Srpske i Nezavisnog univerziteta objavljena je 2020. godine, ali zbog pandemije njena beogradska promocija odlagana je dva puta i tek je sada ostvarena uz podršku Ruskog doma u Beogradu, Srpske pravoslavne crkve i Predstavništva Republike Srpske ispred kojeg je događaju prisustvovao Borislav Maksimović, samostalni stručni saradnik za razvoj i unapređenje saradnje u prosvjeti, kulturi i umjetnosti.
